MİDE KÜÇÜLTME

Bariatrik cerrahi sonrasında uygulanacak beslenme tedavisinin iki temel hedefi vardır. Bunlardan ilki cerrahi travma sonrası doku iyileşmesi ve yağsız doku kaybının minimum düzeyde olmasını sağlamak için, yeterli enerji ve besin öğesi gereksinimlerini karşılamak, ikincisi ise ilerleyen zamanlarda erken doygunluk sağlayacak, reflü ve dumping sendromunu en az sıklıkta yaşatacak, ağırlık kaybı sağlayacak, kaybedilen ağırlığın geri kazanımını engelleyecek uygun besin seçimi ve öğün düzeninin oluşturulmasıdır. Amerikan Metabolik ve Bariatrik Cerrahi Birliği operasyon öncesi ve sonrasında uygulanmasını önerdiği noktaları mutlaka önerilen, önerilen ve isteğe bağlı uygulamalar olmak üzere 3 gruba ayırmıştır. Diyetisyen mutlaka önerilen ve önerilen uygulamalar ile operasyon öncesinde hastanın beslenme durumunun ve davranışlarının saptanmasını sağlar. Bu çalışma doğrultusunda diyetisyen ekibe alkol veya diğer madde bağımlılıkları ifade edildi ise bilgi vermek, yeme davranış bozukluklarının varlığı(blumik ataklar, binge eating), operasyon sonrası dönem ile ilgili kısaca bilgi vererek hastanın hazır olup olmadığının belirlenmesi, hastanın daha önceki beden ağırlığı yönetimi tecrübeleri ve başarısızlıkların nedenleri, cerrahi sonrası uygulanacak beslenme programını algılamada ve/veya uygulamada problem yaşanıp yaşanmayacağı konularında katkı sağlar. Postoperatif dönemde uygulanacak beslenme programı açısından cerrahi yöntemleri kısıtlayıcı ve hem kısıtlayıcı hem de emilimi engelleyici yöntemler olmak üzere ikiye ayırmak mümkündür. Her iki operasyon türünde de beslenme programının aşamaları açık sıvı, sıvı, püre, devam programı olmak üzere 4 aşamada planlanır. Operasyon türüne göre, aşamaların uygulanma süresi ve beslenme programında kısıtlanan besinler farklılık gösterir. Operasyon sonrasında diyetisyenin görevleri; beslenme tedavisinde temel olarak ek vitamin mineraller ile farmakolojik tedavileri protokolü değiştirmeden uygulatmak, günlük toplam besin tüketimi, öğünlerdeki besin hacmi, öğün sayısı, protein alımı, sıvı tüketimi ve tüketilen besinlerin yapısının uygunluğunu takip etmek, bulantı, kusma, dumping gibi besin intoleransı belirtilerinin nedenlerini değerlendirmek ve uzun süreli beden ağırlığı kaybının sağlanabilmesi için hastaları motive etmektir.